Deze week begon
met de speurtocht naar een auto. Op zondag had ik na lang zoeken een auto
gespot die er goed uit zag. Een Ford Explorer met weinig kilometers op de
teller. Hij bleek van een vrouw te zijn die na een persoonlijk drama en
relatiebreuk terug ging naar Nederland. Na een proefrit besloten om de auto
maandag op de brug te laten zetten voor een aankoopkeuring. Na het akkoord van
de monteur moest het wagentje op naam gezet worden. Dat is niet zo eenvoudig
als in NL… eerst naar het belasting kantoor om een formulier op te halen. Dan
invullen en laten tekenen door de oude en nieuwe eigenaar om het vervolgens
weer te in te leveren bij het belasting kantoor. Daar krijg je dan een brief
(met stempel – heel belangrijk) die je kan laten zien bij het kantoor van de
keuringsdienst die weer ergens anders op Curacao zit die dan je
kentekenpapieren afgeeft. Op zich vrij overzichtelijk zou je denken maar als je
vooraf niet precies weet wat het proces loopt en je nog steeds niet goed
rekening houdt met de lange lunchpauzes dan is het toch een beetje lastig.
Helemaal omdat de verkopende partij woensdag ochtend in het vliegtuig zou
stappen zat er wat tijdsdruk bij. Maar goed het is gelukt, we hebben een extra
auto zodat eef makkelijk kan bewegen op het eiland! Je hebt hier echt 2 auto’s
nodig want zonder ben je nergens…je kan je post niet eens ophalen zonder…
Op het werk druk
bezig geweest met de strategische plannen voor 2016 en ik moet zeggen dat er
veel energie in het team zit. Toen bleek dat we donderdag avond moesten door
trekken om een en ander af te ronden kwam vanuit het team het initiatief om dat
ook te doen. We hebben nu zicht op de belangrijkste focuspunten en de kunst wordt
om ons er straks aan te houden. Prioriteiten
hebben hier nogal eens de neiging om te wijzigen.
Om 18u op vrijdag
speerde ik naar Kokomo beach waar eef en de kids zaten voor de vrijdagmiddag
borrel. Ik had gepland om er iets eerder te zijn maar dat lukte niet. Na een verdiend
(vond ik) biertje pakten we in en reed eef met de kids naar huis. Ik had nog
een kleine verplichting. Het nieuwe logo van Chippie (ons mobiele merk) zou gepresenteerd
worden en wel op de shirts van hét lokale honkbal team. Dan denk je… ja een
paar jongens die op een veldje een spelletje honkbal aan het spelen zijn, maar
dat is hier andere koek. Honkbal neemt men hier zeer serieus. Het is ongeveer
dé nationale sport en de Pirates (zo heet het team dat we sponsoren) zijn al
ettelijke malen achter elkaar kampioen geworden en belangrijker, hebben al
meerdere spelers geleverd aan de Amerikaanse Major league. Tja hoe weet je dit
allemaal vraag je je af. Nou ik ging dus naar de locatie waar de logo
presentatie zou plaatsvinden. Een club / disco, vrij strak ingericht en met een
apart vip gedeelte voor het bedrijf. Bij binnenkomst word ik ontvangen door
onze event manager die me gelijk voorstelt aan de voorzitter van de raad van
Commissarissen. De beste man had ik anderhalve week ervoor ook al ontmoet en we
raken aan de praat. Hij zit niet alleen in onze raad, maar is ook actief bij de
raffinaderij, zit in de raad van de Post en is ook de voorzitter van de Pirates.
Kortom die man is well connected. Is belangrijk hier, die houden we te vriend. Hij
vertelt me van alles over het honkbal team en even later staat hij een speech
te houden om ons nieuwe logo aan te kondigen. Zonder dat ik er erg in heb word
ik ook het podium op getrokken en sta ik even later shirts uit te reiken aan de
honkballers. Na een drankje besluit ik vervolgens huiswaarts te keren.
De zaterdag
verloopt rustig met een bezoek aan het strand van Porto Marie. Heel mooi
strandje en perfect voor de zaterdagmiddag.
Zondag ochtend krijg ik vrij vroeg
een smsje van mijn baas of ik zin heb om mee te gaan varen die middag. Why not?
Ik had al gehoord dat ze op dit soort trips niet echt ver varen. En dan bedoel
ik ook niet ver. Welgeteld 7 en een halve minuut in totaal. De boot ligt hier
in de jachthaven aan het spaanse water, een natuurlijke baai en bij de 7 en halve minuut varen verderop bij de monding van de baai met
zee is een aanleg steiger waar boten aanleggen zodat daar lekker gebraaid en
gebierd kan worden. Zo geschiedde en die 7 en halve minuut was niet overdeven.
Er waren nog wat meer genodigden en het werd een lekkere middag. We hadden voor
de vorm ook wat biertjes, wijntjes en chips meegenomen maar dat was een lachertje
vergeleken bij de hoeveelheid aan drank en eten er aan boord werd gebracht.
Zodra we aan de kade lagen ging de boord BBQ aan en kon het grote grillen
beginnen. Om zeven uur liepen we met volle maag en een nog altijd rokende BBQ
de haven binnen, na de iets langer durende terug weg (kleine de-tour om het
spaanse water te zien). Mats mocht nog even aan het roer zitten wat ie geweldig
vond, Jaap heeft zijn eerste cohiba’s in de hand gehad en Wes heeft lekker
gezwommen. Kortom een heerlijk middagje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten